ქართლის ტრადიცია და კულტურა

ქარ­თლი

აღ­მო­სავ­ლეთ სა­ქარ­თვე­ლო­ში, ძი­რი­თა­დად ქარ­თლში, გავ­რცე­ლე­ბუ­ლი იყო გლე­ხის სახ­ლი - დარ­ბა­ზი, სა­დაც ერთი სა­ხუ­რა­ვის ქვეშ, ყვე­ლა სა­ცხოვ­რე­ბე­ლი და სა­მე­ურ­ნეო სა­თავ­სი ჰო­რი­ზონ­ტა­ლუ­რა­დაა გან­ლა­გე­ბუ­ლი.

მე­ტად სა­ინ­ტე­რე­სოა ახა­ლი წლის ტრა­დი­ცია ქარ­თლში. თავ­და­პირ­ვე­ლად აცხო­ბენ ბა­სი­ლას ქან­და­კე­ბას, ოჯა­ხის თი­თო­ე­უ­ლი წევ­რის­თვის ორ-ორ ბე­დის კვერს და თი­თოს ში­ნა­უ­რი ცხო­ვე­ლე­ბის­თვის. გამ­თე­ნი­ი­სას ოჯა­ხის უფ­რო­სი ხონ­ჩა­ზე ღო­რის თავს და­დებს, ირ­გვლივ ბე­დის კვე­რებს შე­მო­უ­წყობს და ზედ­ვე ბა­სი­ლას ქან­და­კე­ბას და­ას­ვე­ნებს. ხონ­ჩის ერთ გვერ­დზე "და­სა­ბე­რებ­ლად" თაფლში ამოვ­ლე­ბულ პუ­რის ლუკ­მებს ჯა­მით მო­ა­თავ­სებს და ან­თე­ბულ სან­თლებს მი­აკ­რავს. ამ სა­ა­ხალ­წლო ხონ­ჩას ქარ­თლში "აბ­რა­მი­ანს" უწო­დე­ბენ.